นกน้อย

ชีวิตครองเรือน ทุกข์มาก สุขน้อย พวกเราอย่าไปแต่งงานนะ ผู้หญิงแต่งงานก็ต้องเป็นคนรับใช้ลูก รับใช้ผัว ต้องหาข้าวหาน้ำให้เขากิน ไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง ผู้ชายแต่งงานไปก็ต้องเป็นคนรับใช้ลูก รับใช้เมีย ต้องหาเงินมาเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย อยู่กันไปก็ทะเลาะกันไป ถ้าเราไม่แต่งงาน เราอยากไปไหน เราก็ไป ไม่มีห่วงผูกคอ เป็นอิสระ เหมือนนกน้อยบินไปในอากาศ อยากไปไหนก็ไปได้เลย ไม่ต้องขออนุญาตใคร ไม่ต้องมีใครมาขัดใจ ไม่ต้องกลัวว่า จะไม่มีคนเลี้ยงตอนแก่ ทำบุญไปเถอะ คนมีบุญ ตอนแก่ ๆ บุญก็เลี้ยงเองแหละ

๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๔