หมวดธรรม

ไม่เกลียดใคร

ยายไม่เกลียดใครเลย เพราะยายกลัวว่า ชาติต่อไปคนเขาจะมาเกลียดยาย ยายมองไกล ๆ ไม่ได้มองแค่สั้นๆ เฉพาะหน้า เพราะฉะนั้น ยายไม่เกลียดใคร ยายรักเขาทุกคน ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๔

อ่านเพิ่มไม่เกลียดใคร

รักยิ่งชีวิต

คนเราจะรู้อะไรจริง มีความชำนาญมาก ต้องมีความรักในสิ่งที่ทำ ทำบ่อยๆ ทำด้วยความรัก ความละเอียด ความประณีต ยายรักธรรมะมากยิ่งชีวิต รักความสะอาดบริสุทธิ์มาก ๆ ทำธรรมะจนชำนาญ ยายไม่เคยไปไหนเลย ทำธรรมะกับหลวงพ่อวัดปากน้ำอย่างเดียว สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

อ่านเพิ่มรักยิ่งชีวิต

สมาธิ

สมาธิ เป็นบุญพื้นฐานที่จะทำให้เราพ้นทุกข์ ที่จะช่วยให้เราหลุดพ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลส บุญมีฤทธิ์สำคัญมากนะ ที่เรานั่งธรรมะก็เผื่อตอนเตรียมตัวจะลาโลก จะได้ไปสู่ที่ดี การนั่งธรรมะ ต้องนั่งเหมือนไก่กกไข่ มันจะไม่ยอมลุกไปไหนเลย จะนั่งกกไข่อย่างนั้น จะเดินไปหาอาหารก็ชั่วประเดี๋ยวเดียวแล้วรีบกลับมานั่งกกต่อ ไม่ว่าจะร้อนหนาวก็ตาม เวลานั่งธรรมะให้ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง นึกเข้าไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ของเรา ทำใจให้หยุดนิ่ง นึกให้เห็นดวงแก้วให้ชัดเจน ให้ใสที่สุดเท่าที่จะใสได้ หรือนึกให้เห็นองค์พระองค์ไหนก็ได้ นึกเรื่อยๆ นึกบ่อยๆ ให้เห็นองค์พระชัดๆ ใสๆ ๒๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๕

อ่านเพิ่มสมาธิ

ความลับแม้เส้นผมก็ไม่มี

ความลับไม่มีในโลก ธรรมะของหลวงพ่อวัดปากน้ำละเอียดลึกซึ้ง ยายได้เจอมาแล้ว ความลับแม้เส้นผมก็ไม่มี เห็นกระจ่างหมดทุกอย่าง ฉะนั้นใครทำอะไรก็ทำให้ดี จะปิดบังอะไรไม่ได้ เพราะความลับไม่มีในโลก วิราคธาตุ วิราคธรรม เป็นธาตุธรรมของพระพุทธเจ้านิพพานเป็น สะอาดที่สุด สะอาดบริสุทธิ์มาก สะอาดทั้งธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ สะอาดทุกกาย สะอาดทุกดวง แยกออกสะอาดในสะอาด ยายไปเจอมาแล้ว ใช้เวลา ๒ อาทิตย์ ทำวิชชาหลวงพ่อใช้ให้ไป ยายตอบปัญหาทุกอย่างได้ เอาตัวรอดได้เพราะวิชชาของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ๒๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๙

อ่านเพิ่มความลับแม้เส้นผมก็ไม่มี

ทำวิชชาได้

เพราะเหตุที่ยายเป็นคนที่บริสุทธิ์กาย วาจา ใจ มีศีล มีสัจจะ และรักธรรมะมากที่สุด เมื่อมาถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำแล้ว ก็ได้ทำวิชชาเลย ปกติคนที่จะทำวิชชาได้ ต้องสอบแล้วสอบอีก สอบกันมากมายก่อน ถ้าผ่านจึงเข้าทำวิชชาได้ แต่ยายมาถึงก็ได้เข้าไปทำวิชชาเลย ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

อ่านเพิ่มทำวิชชาได้

รักธรรมะจริง ๆ

ยายปฏิบัติธรรมมาก ในสมัยสงครามโลก ต้องนั่งธรรมะเวลากลางวัน ๖ ชั่วโมง กลางคืน ๖ ชั่วโมง วิชชานั้นต้องละเอียดมาก ถึงยายไม่ได้ทำวิชชารุ่นแรก แต่ก็มาทันทำวิชชาละเอียด ๆ เพราะหลวงพ่อเริ่มทำวิชชาละเอียดตอนที่ยายเข้ามาอยู่ในโรงงานแล้ว ธรรมะของยายจึงเชี่ยวชาญมาก เพราะในชีวิตของยาย ยายรักธรรมะจริง ๆ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

อ่านเพิ่มรักธรรมะจริง ๆ

รักธรรมะมากที่สุด จึงได้ดี

ยายสังเกตดู หมอปิยะ หมอคว้าน หมอเจริญ แต่ละหมอที่รักษายายก็เก่งคนละอย่าง ชำนาญไม่เหมือนกัน ชำนาญแต่เฉพาะในเรื่องของตัว หมอปิยะก็ชำนาญในเรื่องฟัน หมอคว้านก็ชำนาญในเรื่องแมะ หมอเจริญก็ชำนาญในเรื่องลูกตา คนเราจะทำอะไรเก่ง ก็อาศัยที่ว่า รักในสิ่งที่ทำนั้น ๆ ใครรักสิ่งใดก็ทำสิ่งนั้นได้ดี ได้ประณีต ละเอียดอ่อน และดีที่สุด เหมือนยายรักธรรมะมาก รักเป็นที่สุด เพราะฉะนั้น ธรรมะของยายจึงละเอียดตลอดเวลา และเชี่ยวชาญ ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๐

อ่านเพิ่มรักธรรมะมากที่สุด จึงได้ดี

ความลับไม่มีในโลก

ธรรมะของยายละเอียดมาก ละเอียดจนเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง ?ความลับไม่มีสำหรับยาย? เหมือนอย่างที่โบราณว่า ?ความลับไม่มีในโลก? นี่เรื่องจริง เพราะว่าไม่มีความลับสำหรับผู้ที่มีธรรมะละเอียดมาก ๆ อะไร ๆ ก็ปิดบังไม่อยู่ จะปิดบังได้แต่เฉพาะผู้มีกิเลสเท่านั้น เพราะฉะนั้น ใครจะทำอะไร ๆ อยู่ที่ไหน ยายรู้หมด เพียงแต่จะพูดหรือไม่พูดเท่านั้นเอง ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

อ่านเพิ่มความลับไม่มีในโลก

ละเอียดจริง ๆ

ที่ว่าธรรมะละเอียดนั้น ละเอียดจริง ๆ ขนาดว่า กินข้าว กินกับข้าว รู้เลยว่า สัตว์กินสัตว์ ดูในตัวเอง เวลากิน ดูในไส้ตัวเอง เห็นคนกินคน เพราะสัตว์ที่กินเข้าไป ก็คนเหมือนกับเรานี่แหละ เพียงแต่ไปสวมขันธ์ที่เป็นหมู เป็ด ไก่ ตามกรรมของมันเท่านั้น ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

อ่านเพิ่มละเอียดจริง ๆ

ไม่รู้จริง

เรื่องธรรมะของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ยายรู้ดี รู้มากที่สุด เพราะยายอยู่ทำวิชชากับหลวงพ่อมาตลอดไม่ได้ไปไหนเลย ทำตั้งแต่สมัยก่อนสงครามโลก จนเกิดสงครามโลก จนกระทั่งสงครามโลกเลิกแล้ว ก็ยังทำวิชชาอยู่ คนที่เขาเอาวิชชาของหลวงพ่อไปพูดท่าโน้นท่านี้ แสดงว่าเขาไม่รู้จริง แต่อยากทำตัวเป็นคนมีชื่อเสียง ตัวยายเองถึงจะรู้ดี ในฐานะผู้ใหญ่ ก็พูดไม่ได้ เพราะคนทางโลกหยาบ เขาฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ ๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

อ่านเพิ่มไม่รู้จริง

ไม่รู้จะบอกว่ามากเท่าไร

อย่างยายทำความดีมาตลอดเป็นเวลาหลายสิบปี อยู่ทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำมาตลอด ได้รับวิชชาถ่ายทอดจากหลวงพ่อโดยตรงด้วย ได้รู้เห็นจริง ความรู้ที่ยายได้รับถ่ายทอดมานี้มากมาย จนไม่รู้จะบอกว่ามากเท่าไร เมื่อได้ที่ดินที่ศูนย์พุทธจักรฯ ใหม่ ๆ ยายมองดูเนื้อที่ทั้งหมด ๒๐๐ ไร่ แล้วนึกในใจว่า เนื้อที่ใหญ่โตมากขนาดนี้ ไม่พอที่จะใส่ความรู้ของยายได้หมด ใส่ได้เพียงปลายนิ้วก้อยนิดเดียวเท่านั้นเอง แต่พูดไม่ได้ คนอื่นไม่เข้าใจ คนมีธรรมะเท่านั้นที่จะรู้ จะเข้าใจได้ ๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

อ่านเพิ่มไม่รู้จะบอกว่ามากเท่าไร

เกาะรถให้ดี

คนจะหลุด หลุดกันยังไง ? ท่านมหา (หลวงพี่ชิตชัย มหาชิโต) สมัยนั้นมีงานก่อสร้างน้อย ท่านนั่งธรรมะมาก ท่านฝันไปว่า เห็นรถคันหนึ่ง โผล่ขึ้นมาจากกลางมหาสมุทร และมีคนเกาะติดรถไปด้วย รถวิ่งเร็วมาก วิ่งไปบนน้ำนี่แหละ เร็วมาก จนคนที่เกาะรถไม่แน่น ต้องหลุดตกลงมา รถเร็ว ๆ นั้นคือยาย ยายสร้างบารมี ทำอะไรทำจริง จึงไปเร็วอย่างนั้น ศูนย์พุทธจักรฯ นี้เปรียบเหมือนภูเขา คนบางคนเห็นภูเขาแล้วไม่กล้าปีน บางคนขึ้นมาแล้วมองเห็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ ก็เกิดอยากได้นั่น อยากได้นี่ ตรงนั้นน่าไป ตรงนี้น่าไป แล้วก็เลยตกลงมา ไอ้คนที่ไม่กล้าปีน คือ คนที่เห็นระเบียบวินัยของวัด แล้วไม่อยากทำตาม อยากฝืนระเบียบวินัย เกาะรถให้ดี ๆ นะหลานนะ…

อ่านเพิ่มเกาะรถให้ดี