หมวดบุญบาป

นักธุรกิจท่านหนึ่งมากราบคุณยาย ท่านสอนว่า คนเราทำงานด้วยกัน เวลาเราคิดอะไรไม่ออก เราต้องหลบออกไปหาที่เงียบ ๆ สักพักหนึ่ง หลับตาทำใจให้หยุดนิ่ง ประเดี๋ยวเรื่องต่าง ๆ มันจะโผล่ขึ้นมาสอนเราว่า เราจะต้องทำอย่างไร แล้วเราค่อยตั้งสติไปพูด ถ้าคิดว่า พูดแล้วเราขาดทุน ก็อย่าเพิ่งพูด ให้กลับ ไปนั่งสมาธิใหม่ จนกว่าใจจะสบาย แล้วค่อยกลับมาพูด ต้องพูดแล้วไม่ขาดทุน ถ้าขาดทุนอย่าพูด พูดแล้วให้ตัวเองกำไร ไม่เสีย เพราะชีวิตของเรา เดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืน จะทำอะไรก็ให้รีบทำ ตั้งหลักให้ดี จะได้ไม่เสียทีที่เกิดมาเอากำไรคือบุญ (ความดี) ติดตัวกลับไป ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๔

อะไรที่ไม่ดีอย่าไปทำ อย่าไปคิดว่า ทำผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เป็นไร ไม่มีใครรู้ แต่ตัวเราเห็น พอตายไป เรารู้กันว่า ที่เราทำผิดไว้ แก้ไขไม่ได้เสียแล้ว เพราะตายไปเป็นกายละเอียด ไม่สามารถแก้ไขได้ ต้องเป็นกายมนุษย์หยาบ กายมนุษย์หยาบนี้เท่านั้น จึงจะแก้ไขตัวเองได้ แก้ไขในขณะมีชีวิตอยู่ เพราะโลกมนุษย์นี้ เป็นแหล่งกลาง ที่เราจะสร้างความดี ความชั่ว เอาติดตัวไป เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๓

ทุกอย่างในโลกนี้ มีบุญเป็นเครื่องตัดสิน มีบุญเป็นต้นเหตุ ทุกอย่างจะสำเร็จหรือชนะได้ ก็อาศัยบุญเท่านั้น บุญเป็นที่พึ่งของทุกคน เป็นสิ่งนำมาซึ่งความสุข บุญเป็นเครื่องสอนตัวเอง ใครมีบุญมาก บุญในตัวก็จะสอนให้ทำถูก ให้ทำในสิ่งที่เกิดความสุข ความเจริญแก่ตนเอง ถ้าใครมีบุญน้อย บาปมาก สอนตัวเองได้น้อย ก็จะทำให้ตัดสินใจพลาด อย่างคุณมาวัด เข้าวัด เพราะบุญสอนตัวเองให้มา เพราะฉะนั้น ให้ตั้งใจเอาบุญจริง ๆ ๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

ใจเป็นของละเอียด ลึกซึ้ง เวลาคิดถึงบุญ ใจจะเข้ามาอยู่ในดวงบุญ เวลาจะทำบาป ใจจะซึมแทรกเข้าไปอยู่ในดวงบาป ดวงบุญและดวงบาปอยู่ที่เดียวกัน คือ ที่ศูนย์กลางกายของเรา ทั้งบุญและบาป สะสมได้ เวลาใจคิดเรื่องบุญ จะทำบุญ ตั้งใจจริง ๆ บุญจะเกิดขึ้น เป็นดวงใส คิดเรื่องบุญบ่อย ๆ ดวงบุญก็โตขึ้น ๆ คิดเรื่องบาปบ่อย ๆ ดวงบาปก็โตขึ้น ๆ บุญจะสะสมมากเข้า ๆ ก็เป็นภูเขาได้เหมือนกัน การยกเว้นบาป ต้องปฏิบัติธรรม เข้าถึงพระธรรมกาย ไปนรกสวรรค์ได้ จึงจะไม่ต้องใช้กรรมนั้นอีก เพราะบุญมากจนบาปกรรมตามไม่ทัน ๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๖ จากหนังสือ :…

สาธุชนท่านหนึ่งมากราบคุณยาย ขอให้ท่านช่วยสามีซึ่งเสียชีวิตแล้ว และกราบเรียนถามว่า ทำไมสามีจึงตายเร็ว คุณยายตอบว่า ที่ตายเร็วเพราะหมดอายุขัย คนเราอายุสั้นเพราะในอดีตฆ่าเบียดเบียนสัตว์มามาก ต้องใช้กรรม เลยอายุสั้น คนอายุยืนอย่างยาย เพราะในอดีตยายไม่ค่อยฆ่าเบียดเบียนสัตว์ ต้องทำใจว่าทุกคนก็ต้องตายทั้งนั้น จะช้าหรือเร็ว เราเองก็ต้องตาย แม้คนที่รักกันมากที่สุด ก็ยังดึงไว้ไม่ได้ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๔

ที่ยายบอกบุญ เพราะยายรักบุญ บุญ คือ ความดี จะทำให้ยายพ้นทุกข์ ยายอยากได้บุญ เพราะภพชาติต่อไป ยายต้องเกิดอีก ที่เขายากจนเพราะเขาไม่ทำทาน บอกบุญเขา เขาก็ได้บุญ เราก็ได้บุญ ไปกันเป็นหมู่คณะ ไม่ต้องนั่งจ๋องอยู่คนเดียว ภพชาติต่อไปจะได้พบกันอีก ไม่ต้องเจอคนพาล พบแต่คนมีบุญด้วยกัน ก็ไม่เดือดร้อน ๑๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๒

คุณยายอธิษฐานผ้าป่าที่จะทอดวันมาฆบูชา พ. ศ. ๒๕๓๔ ซึ่งท่านเป็นประธานใหญ่ น้อมใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย รุกขเทวดา อากาศ เทวดา ภุมมเทวดา เทวดา ๖ ชั้น พรหม ๑๖ ชั้น อรูป พรหม ๔ ชั้น ตลอดแสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล ให้มารับรู้ อนุโมทนาบุญที่ยายจะทอดผ้าป่า ถวายผ้ากาสาวพัสตร์ ให้ทุกคนได้บุญด้วยกัน ยาย หลวงพ่อธัมมะ๑ หลวงพ่อทัตตะ๒ พระทุกองค์ในวัด ให้ได้บุญกับยาย ให้ได้บุญตามกำลังศรัทธาที่ตั้งใจ ใครตั้งใจทำกับยายมากก็ได้มาก เหมือนคนถือน้ำมาเต็มขัน ใครตั้งใจ ๑๐๐ % ก็ได้บุญเต็มเหมือนน้ำเต็มขัน ใครตั้งใจน้อยก็เหมือนถือน้ำมามาก กระฉอก…

คนที่สร้างวัดย่อมได้บุญมาก เพราะทำให้คนที่มาอยู่มาใช้ได้รับความสุขสบาย ตราบใดที่วัดยังอยู่ อาคารแต่ละหลังยังไม่พังทลาย ผู้สร้างย่อมได้รับบุญไปทุกวัน ๆ ๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๔

ยายสงสารคน อยากจะช่วยเหลือคน คนที่จะช่วยคนอื่นได้ ต้องมีบุญมาก ยายจึงเร่งสร้างบุญให้กับตัวเอง

ยายสงสารทั้งคนจน คนรวย คนรวยทำบุญเก่าไว้ดีจึงมีสมบัติ ถ้าเราไม่ชวนเขาทำบุญ บุญเก่าเขาก็จะหมด ภพชาติต่อไปก็จะจนและลำบาก คนจนบุญเก่าทำมาน้อย ถ้าเราไม่ชวนเขาทำบุญ ภพชาติต่อไปเขาจะจนยิ่งกว่านี้อีก ยายสงสารทั้งคนจน คนรวย เราต้องชวนเขาทำบุญ จะได้มีสมบัติติดตัวไป

คนมีบุญมากปกครองคนมีบุญน้อย ค่อย ๆ ชวน กันดึงกันไป เพราะคนมีบุญน้อยไปเองไม่ได้ ต้องเข้ามาอาศัยบารมีของคนมีบุญมาก คนมีบุญน้อยจะไปสวรรค์ก็ไปเองไม่ได้ ต้องอาศัยคนมีบุญมากคอยฉุดไป คนมีบุญมากต้องสร้างความดี ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง คนที่จะไปช่วยพ่อขึ้นมาจากนรกได้น่ะ มีน้อยนะ แทบจะไม่มีเลย พอยายไปช่วยมาได้ ยายก็โล่ง มีความสุขทีเดียว มีความสุขมาจนถึงทุกวันนี้แหละ เพราะคนหูหนวกนะ เป็นทุกข์ที่สุด* เขาจะพูดอะไรก็ไม่ได้ยิน ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ ทุกข์จริง ๆ กว่ายายจะไปนรกได้นะ ยายต้องเดินฌาน เดินจนกายใสทุกกายเลยล่ะ ยายถึงไปได้ แม้แต่ควายที่ยายเฆี่ยนมัน ยายก็ไปดูว่ามันตายแล้วไปไหน ยายก็แผ่ส่วนกุศลให้มัน ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๒๔

ให้เราสร้างแต่กรรมดี สิ่งที่ไม่ดีให้ภพชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ที่จะเอามันออกให้หมด แล้วภพชาติต่อไปเราจะมีแต่กรรมดี แต่เราต้องมาเกิดอีก เพราะกิเลสเรายังไม่หมด กรรมชั่วเราไม่ทำ เราจะทำแต่กรรมดี ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๕