หมวดบุญบาป

เอาบุญไปเยอะ ๆ นะ เดี๋ยวชาติหน้าเกิดมาเจอยาย ยายจะจำได้ เจ้าคนนี้ตอนนั้นยายให้มันมาเอาบุญมันไม่เอา ตอนนี้บุญมันนิดเดียว ตามเขาไม่ทัน ตอนนี้เราไม่เห็นหรอกว่า เราทำแล้วได้อะไรไป พอตายไปถึงไปเห็นว่าเรามีบุญมีบาปมากน้อยเพียงไร กายหยาบ ๆ นี้มองไม่เห็นของละเอียด จึงไม่รู้ว่าบุญบาปมีจริง แต่พอตายไปแล้ว หลุดออกจากกายหยาบ ทีนี้ล่ะถึงเห็นดวงบุญดวงบาปของตัวเองว่ามีมากน้อยแค่ไหน ๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

จะทำอะไรต่าง ๆ ให้นึกถึงบุญ ให้อยู่ในบุญ ถ้าเรามีบุญ สิ่งนั้นก็จะสำเร็จได้ด้วยบุญ เรามีบุญเป็นที่พึ่ง ให้นึกถึงบุญให้มาก ๆ ทุกอย่างจะสำเร็จ ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

ให้ตามน้อง ๆ มาเอาบุญกันนะ สงสารกลัวว่าเขาจะตกนรก ตามเขามาเอาบุญกันเถอะ จะได้มีโอกาสไปสวรรค์ ไปนิพพานได้ ๒๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

เออ ! เราเอาบุญในครัวไปอย่างนี้แหละ แล้วชาติหน้าจะได้อยู่แนวหน้า อยากอยู่ข้างหน้า หรือข้างหลังล่ะ ? ๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

กว่าจะสร้างศูนย์พุทธจักรฯมาได้ ยายรบกับคนมาก ตั้งแต่มาอยู่ใหม่ ๆ ก็ต้องรบกับพวกขโมยเรือ จนมาถึงตอนนี้ ยายก็ต้องมารบเรื่องอื่นอีก ยายไม่มีอะไร ยายมีแต่ความบริสุทธิ์ใจเท่านั้น ยายจะนึกถึงบุญ นึกถึงบารมีที่ยายสั่งสมมาในอดีต นึกถึงบุญที่ได้ทำในปัจจุบัน และบุญที่จะได้จะเกิดตามความตั้งใจสร้างความดีในอนาคต ยายจะนึกรวมเอาบุญนี้แหละ ยายเอาบุญมาสู้กับเขา นี่แหละเรียกว่า หาบุญได้ ใช้บุญเป็น เราต้องช่วยตัวเอง ทั้งสากลโลก ทั้งจักรวาล ไม่มีใครช่วยยายได้ ยายต้องช่วยตังเอง ช่วยยังไง ? ก็เอาความดีใส่ตัว ล้างความชั่วให้มันหมดไป หาบุญใส่ตัวเอง ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

เวลายายคุยกับใคร ใจยายบริสุทธิ์ ใจยายจะจรดอยู่ในบุญ จรดอยู่ในธรรม ไม่มีโลภ โกรธ หลง อยู่ในใจ ใจยายบริสุทธิ์ ยายจึงดูคนออก ยายดูคนออกว่า ใครเป็นโรคอะไร แล้วใจยายก็มีแต่เมตตาแนะนำไป เวรกรรมมันร้ายอย่างนี้ ยายก็บอกก็เตือนเขาไป ยายก็ได้บุญแล้ว แต่เขาจะทำตามหรือไม่ก็แล้วแต่เขา เป็นกรรมของเขาเอง ๑๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

การมาวัดวันหนึ่ง ก็ได้บุญไปช่วงหนึ่ง ถ้าไม่มาก็ไม่ได้ ถ้ามาแล้วก็ได้บุญ บุญจะสะสมทับทวีเหมือนกับเก็บออมสิน ๒๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๔