หมวดอดทน สู้ ทำจริง

ตั้งแต่ยายเข้าวัดมา มีคนดูถูกมากมาย แต่ที่ยายก้าวขึ้นมาได้ขนาดนี้ ก็เพราะทำอะไรทำจริง ยายคิดแต่จะเอาธรรมะ คิดแต่จะตอบหลวงพ่อวัดปากน้ำให้ได้ ใจจรดธรรมะไม่ถอยเลย เรื่องอื่น ๆ ยายมองข้ามไปไม่สนใจ ใครจะแกล้ง ใครจะดูถูกเหยียดหยาม ก็ช่างเขา ยายก็ทนได้ ถ้ามัวแต่อิจฉาริษยา แก่งแย่งชิงดีกัน ก็เสียเวลาไปเปล่า ๆ คนที่คิดว่าตัวเองเก่ง ก็มัวต่อสู้กันต่าง ๆ นานา แต่ยายมุ่งเอาแต่ธรรมะ ถ้าคนเก่งจริง ไม่ต้องไปสู้กับใคร ยายไม่เสียเวลาในเรื่องเหล่านี้ จึงมีเวลาค้นธรรมะละเอียดมากขึ้น ๑๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

ยายไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่มาขวางหน้า เมื่อจะต้องทำอะไร ยายจะมานะบุกบั่น ยายจะพยายามทุกวิถีทาง เพื่อทำสิ่งที่ตั้งใจไว้ ให้สำเร็จให้จงได้ ตอนที่ยายล้มป่วย วันหนึ่งยายมีความรู้สึกว่า ก้าวขาเดินไม่ออก แต่ใจของยายไม่ยอมแพ้ จึงค่อย ๆ ขยับขา ก็ขยับไม่ออกเลย พยายามขยับนิ้วทีละนิด ๆ จนในที่สุด ยายก็ก้าวเดินได้สำเร็จ ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๕

เกิดเป็นคนอย่าย่อท้อ จะทำอะไรก็รีบ ๆ ทำ เดี๋ยวแก่มาจะทำไม่ไหว ยายเป็นคนขยัน ทำโน่น ทำนี่ ทำทั่วทั้งวัด พักนิด ๆ หน่อย ๆ พวกเราน่ะ ทำอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ ก็พักแล้ว ๑๙ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๕

ยายนึกในใจว่า จะชนะหรือไม่ ก็จะสู้ให้ถึงที่สุด จะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เป็นอันขาด ใครจะไปไหนก็ไป ยายก็อยู่ของยาย ทำวิชชาของยายอย่างนี้ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

เกิดเป็นคนมันต้องสู้ สู้ด้วยการทำความดี อยู่ที่ไหนก็ตายเหมือนกัน สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย จะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ เราต้องสู้ ไม่สบายเมื่อไรแล้วถึงนอน ยายสู้มาตลอดตอนสร้างวัด จนเป็นโรคขาดอาหาร เรายังแข็งแรงอยู่ ต้องสู้ มีอะไรก็ทำไป อย่าขี้เกียจ ไม่ไหวเมื่อไร แล้วถึงนอน ๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๕

เวลาทำงาน เราต้องทำแบบจริง ๆ จัง ๆ อย่าเหยาะแหยะ ถ้าเราทำงานแบบเหยาะแหยะ เราก็จะมีบริวาร มีลูกน้องที่เหยาะแหยะเหมือนเรา เวลาเราใช้ของ ก็ต้องรู้จักใช้ ถ้าเราไม่รู้จักใช้ เราก็จะได้บริวารที่ไม่รู้จักใช้ของ ไม่รักษาของ เวลาเราตายไป เราก็จะเจอบริวารอย่างนั้น เราเป็นอย่างไร บริวารเราก็จะเป็นอย่างนั้น เราต้องตั้งใจทำงานให้ดี ใช้ของก็ต้องใช้ให้ดี เราจะได้แต่บริวารที่ดี ๆ

คนเราจะทำอะไรก็ตาม ขอให้ทำให้จริง ดูแต่ยาย ความรู้ก็ไม่มี ปริญญาก็ไม่ได้ มีแต่จริงอย่างเดียว ยายยังสร้างวัดได้ แล้วยายพิจารณาดูว่า ที่เขาทำกันไม่ได้ ไม่สำเร็จ เพราะทำไม่จริง เจออะไรนิดอะไรหน่อย ก็ไม่สู้ ทั้ง ๆ ที่เขาจบปริญญาสูง ๆ จบปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก ส่วนยายความรู้ก็ไม่มี กอข้อก็ไม่กระดิกหู ไม่จบอะไรสักอย่าง ยายมีแต่ ?จริง? ตัวเดียว ทำได้ทำสำเร็จ แล้วยายก็มองไปในอนาคตว่า คนเราถ้าชาตินี้ไม่จริง ชาติต่อ ๆ ไปก็ล้มเหลว เอาดีอะไรไม่ได้ ฉะนั้นเวลาจะทำอะไร ก็ทำให้จริงตั้งแต่ชาตินี้ ๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๒๖

เราอุตส่าห์เสียสละทุกอย่างมาแล้ว เพื่อมาสร้างบารมี มาสร้างความดี ต้องอดทน ใครจะว่าอะไรก็อดทน พยายามปรับปรุงแก้ไขตนเองให้ดี ดูอย่างยาย พยายามตรวจตราแก้ไขตัวเอง ให้เหมาะกับเหตุการณ์ ให้สร้างบารมีได้สะดวกที่สุด ภพชาตินี้เราต้องพยายามอดทน ปรับปรุงแก้ไขให้ดี ให้มีแต่สิ่งที่ดี ๆ ติดตัวไป ถ้าภพชาตินี้แก้ไขได้ ภพชาติต่อ ๆ ไปก็มีแต่ที่ดี ๆ ตลอดไป แต่ถ้าแก้ไขไม่ได้ ก็ต้องติดไปแก้ภพชาติต่อไป อย่างนี้ไม่ดี เพราะฉะนั้นต้องแก้ไขปรับปรุงตัวเองให้ดีที่สุด ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๕

ให้อด ให้ทน ให้อดทน อย่าไปสร้างกรรมเพิ่มขึ้นอีก เราก็ต้องเจ็บอีก ไม่รู้จักจบสิ้น