หมวดสันโดษ

พวกที่ขี้เกียจ พวกนี้มันไม่มีปัญญาคิด ตื่นขึ้นมา ต้องคิดสิว่า เดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็เดือน เดี๋ยวก็ปี เวลาผ่านไปไม่รอ อยากทำความดีอะไร ให้รีบทำ ให้ทำแต่ความดี ทำบุญก็โกยบุญ เอาบุญไป ทำบาปก็แบกบาปไป ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๕

นี่ยายยังแข็งแรงอยู่ ยังพูดไหว ก็พูด ๆ เอาไว้ ยายให้สมบัติแก่เรา เป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุด เพราะฉะนั้น ให้จำคำของยายไว้ แล้วเก็บรักษาสมบัติที่ยายให้ไว้นี้ให้ดีที่สุด ต่อไปภายภาคหน้าจะได้เอาตัวรอดได้ ยายมีแต่ความหวังดีตลอดเวลา มีแต่คำว่า ?ให้ประโยชน์สูงสุด? อยู่เรื่อยไป ขอให้พวกเราตั้งใจทำตัวกันให้ดี ตั้งใจเอาบุญให้ เต็มที่เมื่อยังมีกำลังแข็งแรง ให้รีบขวนขวายให้เต็มกำลัง เมื่อสร้างวัดเสร็จแล้ว ยายจะเอาวัด (ศูนย์พุทธจักรฯ )* ขึ้นไปถวายพระพุทธเจ้าบนพระนิพพานอีกทีหนึ่ง จะได้บุญละเอียดติดกันไป จะได้บุญใหญ่ในครั้งนี้ ต้องตั้งใจทำกันให้ดี เราต้องช่วยกันทำศูนย์พุทธจักรฯ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ มีอะไรต้องกราบเรียนหลวงพ่อตามความเป็นจริงทุกประการ ให้เราถือว่า เรามีความบริสุทธิ์ใจ มีศีล มีสัจจะ เหมือนอย่างที่ยายได้ทำเป็นตัวอย่างแก่พวกเราแล้ว ๕ พฤศจิกายน ๒๕๒๒ *ศูนย์พุทธจักร…

พวกเราอย่าได้ทะเยอทะยาน อย่าโลภมาก ให้มีความสันโดษ มักน้อย ความโลภ ทำให้เป็นคนไม่ซื่อ คดโกง และคนไม่ซื่อนั้น ยายไม่ชอบที่สุด ถ้าโลภในสิ่งที่ไม่ดี ก็ไม่มีความสุข ให้พยายามรักษาใจให้สะอาด บริสุทธิ์มาก ๆ ถ้าเป็นบุญของเราแล้ว ต้องได้มาเอง ไม่ต้องคิดทะเยอทะยาน แต่ถ้าปรารถนาจะสร้างแต่ความดีมาก ๆ ไม่เป็นไร ให้สันโดษ มักน้อย ให้รู้จักใช้ของ ๒๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒

ยายเป็นคนที่ไม่ทะเยอทะยาน ไม่อยากดัง ไม่อยากเด่นอย่างคนอื่น ๆ เขา เป็นนิสัยติดตัวมาอย่างนี้นานมากแล้ว มาอยู่วัดปากน้ำทำวิชชากับหลวงพ่อ ก็เป็นคนเงียบ ๆ พูดจาแต่เรื่องที่เป็นสาระ อยู่ในที่ทำวิชชาก็ไม่ค่อยพูด แต่เวลายายพูด คนอื่นก็ต้องฟังกันทั้งหมด เรื่องอื่น ๆ ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวกับเขา แต่เรื่องวิชชาที่หลวงพ่อสั่งแล้ว ใครทำผิดก็ต้องว่ากัน อยู่ในที่ทำวิชชา ก็พูดเฉพาะเรื่องทำวิชชา นอกนั้นปกติไม่พูดอะไร ทำหน้าที่ไปเรื่อย ๆ หลวงพ่อถามคำก็พูดคำ ถามวิชชาก็ตอบเรื่องวิชชา นอกนั้นไม่ได้เสนออะไรกับท่าน มีเรื่องจึงจะพูด มีหน้าที่ตอบหลวงพ่ออย่างเดียว ยายไม่มีความทะเยอทะยานอย่างคนอื่นเขา ถ้าอยากเด่นอยากดัง ในที่สุดจะไม่ได้ดังสมอยาก เพราะบุญทำไว้ไม่พอที่จะรองรับได้ เหมือนฐานไม่ดี ก็ต้องพัง ๒๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

คนเราเกิดมาแล้ว ต้องสร้างความดี ยายสั่งสมความดีไว้ทีละเล็กละน้อย ทำไปเรื่อย ๆ อย่างสม่ำเสมอ ไม่มีความอยากเด่นอยากดังเข้ามาเจือปน เมื่อสั่งสมความดีนานเข้า ความดีมากขึ้น ผลของความดีก็ปรากฏ ได้ชื่นชมกับความดีที่ทำไว้ ความดีที่สั่งสมไว้นี้ ไม่มีใครจะปิดบังได้ ไม่อยากดังก็ดังเอง คนทางโลก ทำดีแล้วไม่เห็นผลก็บ่น จริง ๆ แล้ว เพิ่งจะทำความดีได้นิดเดียว ยังไม่มีผลก็บ่นแล้ว ยายสร้างความดีมาตลอด จนกระทั่งเห็นผลปรากฏ เมื่อนึกถึงการสร้างบารมีที่ผ่านมาทั้งหมด ก็ปีติในบุญและชัยชนะที่สะอาดบริสุทธิ์ทุกครั้ง ยายจึงไม่มีปมด้อยในใจเลย ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๓

ยายเป็นคนสร้างวัด อาศัยบุญ มีกิน มีน้ำอาบ มีที่อยู่ ไม่อยากได้สมบัติใคร ไม่ไปลักขโมยใคร ใครทำอะไรกับยาย ให้เขาแบกเอาไปให้หมด ยายจะไม่ทำให้ใครกระเทือนใจ

คนที่ยังไม่มีความรู้ ยังไม่มีความดี แต่อยากดัง อยากมีชื่อเสียง อยากเป็นใหญ่อย่างนี้ไปได้ไม่นานก็ตกกระป๋อง เพราะไม่มีฐานของความดีรองรับไว้ ยิ่งประกาศอย่างนี้ ยิ่งทำลายตัวเองเร็วขึ้น ๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓