คำสอนยาย

เราเกิดมาก็ต้องแก่ แก่แล้วก็ต้องตาย เพราะฉะนั้น ต้องเข้าวัดตั้งแต่ยังหนุ่มยังสาว ถ้าเราตายแล้ว เขาก็ต้องหามเราเข้าวัด อย่างไร ๆ เราก็ต้องเข้าวัด ตัวเราเหมือนบ้าน…

ใบไม้ร่วง เหมือนชีวิตคน เราทุกคนก็ต้องร่วงตายไป เหมือนใบไม้ ยายคิดถึงความแก่และความตายทุกวัน วันละหลายๆ ครั้ง ๒๒ มกราคม พ.ศ.…

ยายไม่เคยเบื่อการสร้างบารมี ไม่เคยเบื่อหรือเกียจคร้านในการปฏิบัติธรรม หรือสร้างกุศลธรรมเลย ยายจะเอาบุญไปมาก ๆ ยายจะไม่ยอมให้ใจห่างจากศูนย์กลางกายเลย เวลาออกมาทำงานอย่างอื่นเดี๋ยวเดียว ก็รีบเอาใจกลับไปศูนย์กลางกายใหม่ เดี๋ยวบุญจะขาดสายไป ที่ศูนย์กลางกาย…

ชีวิตเราเกิดมาคนเดียว ตายก็คนเดียว จะมัวไปห่วงใครไม่ได้ ตัวเราเองยังเอาตัวไม่รอด เมื่อตัวเราเองยังเอาตัวเองไม่รอด ยังไม่มีที่ยึดที่เกาะแน่นอน ก็แสดงว่า ตัวเรายังไม่แน่จริง อาจจะเสียทีพญามารเมื่อไรก็ได้ เกิดมาแล้ว…

ธรรมะเป็นของละเอียดลุ่มลึกมาก ยากที่คนทั่วไปจะเข้าถึงได้ง่าย ๆ หรือเข้าใจได้ภายในช่วงเวลาอันสั้น กว่าเราจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ยากนะ ลำบากนะ จะได้เป็นมนุษย์ไม่ใช่ง่าย ๆ ฉะนั้น…

เราแก่แล้วนะ อย่านึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ให้คิดถึงความแก่ตลอดเวลา ถ้ายังทะนงว่าเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ก็จะทำให้หลงตกนรกได้ง่าย ๆ เอาบุญละเอียดให้มากกว่าบุญหยาบ เพราะบุญละเอียดทำให้หลุดจากกิเลส ๑๖ กุมภาพันธ์…

ให้พิจารณาว่า เราแก่ไปทุกวันแล้วนะ อย่านึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ยายนึกว่ายายแก่ตั้งแต่ยายยังเป็นสาว ทำให้ยายเร่งสร้างบารมี ๒๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

ยังหนุ่มยังแน่น รีบโกย รีบพาย ตลาดจะวาย สายบัวจะเน่า? เราต้องรีบโกย รีบพายนะ ใครจะพร่องก็ช่างเขา แต่สำหรับเราเองต้องให้สมบูรณ์ ภพชาติสุดท้ายแล้ว…

ยายอธิษฐานว่า แม้จะเป็นโรคหนักหนาเพียงใดก็ตาม ขออย่าให้หมอปิดบังเลย ขอให้หมอบอกให้รู้หมด จะได้เตรียมตัวเตรียมใจได้ ๒๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

ยายนึกถึงความตาย จึงได้ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ยายคิดว่า เวลามันไม่รอ เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน เดี๋ยวพรุ่ง ไม่รู้จะตายเมื่อไร ยายรีบ…