คำสอนยาย

ยายยึดบุญเป็นใหญ่ ยายรักบุญ รักบุญมากที่สุด เพราะบุญช่วยยายได้ คนยังมีกิเลส เดี๋ยวก็ดีบ้าง เดี๋ยวก็ร้ายบ้าง ยายยึดบุญของยายเป็นที่พึ่ง ๒๖ มกราคม…

การทำทานเป็นเสบียง การทำสมาธิทำให้หลุดพ้น ต้องทำให้มาก ๆ กว่าเราจะได้บุญ ต้องมีความเพียรพยายาม กว่าจะได้บุญต้องมีศรัทธา มีเนื้อนาบุญ มีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อม จึงจะทำบุญได้…

ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับกำลังบุญ มีบุญอย่างเดียว อะไร ๆ ก็สำเร็จทั้งหมด เกิดมาในชีวิตนี้ ยายตั้งใจจะสร้างบารมีให้ดีที่สุด ยายกลัวอยู่อย่างเดียวคือ กลัวว่าบุญจะน้อยกว่าคนอื่นเขา เพราะฉะนั้นตลอดเวลาที่สร้างบารมีมาในชาตินี้…

เมื่อเกิดเรื่องหนัก ๆ ขึ้น ยายจะนึกถึงบุญ นึกถึงบารมีตลอดเวลา นึกถึงความดีที่เคยสร้างมา จะกี่ภพกี่ชาติ ก็ตาม นึกถึงบุญทั้งหมดให้มาช่วย ให้งานที่ทำนี้สำเร็จสมใจปรารถนา…

แม้ยายป่วย ก็อยู่ในบุญมาก ไม่ทิ้งบุญเลย วันหนึ่งป่วยใหม่ ๆ ยายมองดูธรรมะของยาย แล้วเห็นพระธรรมกายใสมาก ๆ ใสที่สุด สว่างที่สุด…

คนเราจะทำอะไร ต้องนึกถึงฐานะตัวเอง ดูบุญของตัวเอง ต้องดูทุนเก่าที่เราทำมา จะทำอะไรอย่าให้เกินฐานะ ทำให้พอเหมาะพอสมกัน จึงจะควร ถ้าอยากเป็นใหญ่ ต้องใหญ่ด้วยบุญ อย่าเป็นใหญ่ด้วยกิเลส…

น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อย ๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด ถ้าปฏิบัติไปเรื่อย ๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง…

ชาตินี้ยายกลัวอยู่อย่างเดียว กลัวว่าจะได้บุญน้อย บุญจะแพ้คนอื่นเขา เพราะว่าถ้าเรามีบุญมากแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรารถนาก็สำเร็จ ที่จะทำก็สำเร็จทุก ๆ อย่าง ใครมาขวางไม่ได้ ด้วยอำนาจบุญ…

ยายไม่อยากอยู่บนสวรรค์นานเกินไป อยากเกิดมาในโลกมนุษย์เร็ว ๆ เพื่อจะได้สร้างบารมีมาก ๆ ต่อไป ๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๒๐

บุญในอดีตเรามีมากหรือน้อย จะส่งผลให้เป็นไปในปัจจุบันนี้ ถ้าบุญในอดีตเราทำมา ๑๐ ก็ส่งผล ๑๐ ทำมา ๑๐๐ ก็ส่งผล ๑๐๐…

ผู้ที่จะสร้างบารมีไปกับยาย หรือไปเกิดร่วมกัน สร้างบารมีร่วมกันไปได้ตลอด จะต้องเป็นผู้มีใจสะอาด คือจะทำอะไรก็ตาม ก็ตั้งใจเอาบุญจริง ๆ ทำเอาบุญอย่างเดียว คนใจสะอาดเท่านั้น จึงจะอยู่ใกล้ยายได้…

เราอย่าคิดนะว่า อยู่ใกล้ยายแล้วจะได้บุญมาก คนที่จะได้บุญมากคือ คนที่นึกถึงบุญได้เท่านั้น เราต้องพึ่งบุญ พึ่งอย่างอื่นไม่สำเร็จหรอก ยายจะบอกให้