คำสอนยาย

พวกเราจำคำพูดของยายไว้ให้ดีนะ อะไรที่มันไม่ดีน่ะ ให้พยายามเลิกทำซะ ชาตินี้เราเลิกทำได้ เราก็จะไม่มีไอ้ที่มันไม่ดี ไม่ดี พยายามเลิกทำนะ ถ้าใครไม่ทำ ชาติหน้ายายระลึกชาติได้ จะไปดูว่า…

เออ! ทำอย่างนี้แหละดี เรารู้จักเก็บ รู้จักทำ ทำให้น้อง ๆ ดูเป็นตัวอย่าง ตอนหลังถ้ายายไม่อยู่แล้ว เราก็สอนน้อง ๆ…

วันนี้ มีคนมาถามยายว่า ทุกวันนี้ ยายมีทุกข์บ้างไหม ? ยายตอบว่า ?ไม่มี? เพราะยายคิดแต่เรื่องดี ๆ มาตลอด…

ถ้ามาที่นี่ คิดจะมาเอาบุญจริง ๆ ไม่มีวันตกกระป๋องหรอก แต่ถ้ามาแล้วอยากเด่น อยากดัง อยากเอาหน้า มีชื่อเสียง บ้ากาม ก็ต้องตกกระป๋องไป…

สมัยยายเป็นเด็กอายุ ๑๐- ๑๒ ขวบ มีอยู่วันหนึ่ง พ่อยายกินเหล้าเมา พ่อเขาเป็นคนจน นอนใต้ถุน แม่เป็นเศรษฐี นอนบนบ้านกับลูกอีก…

ต้องรู้จักวางแผนให้ดี ดูแต่ยายเองก็รู้จักวางแผนของยายได้ตลอดหมด ทำนาก็รู้จักวางแผน วางแผนจนคิดว่าทำทุกอย่างได้หมด ยายทำมาตลอดเวลา เวลาอยู่บ้าน ยายเก่งงานมาก วางแผนตั้งแต่ทางบ้านยังเป็นหนี้เขาอยู่ จนกระทั่งมีเงินมีทอง หมดหนี้หมดสินเขาได้…

เออ! ขอให้เจริญ ๆ อย่าไปไหนเลยนะ ใครเขาว่าที่ไหนดี ก็ช่างเขาเถอะ เราปักหลักรากแก้วอยู่ที่นี่แหละ ปักรากแก้วของเราอยู่ที่ศูนย์พุทธจักรฯ นี่แหละ ๘…

เราจะชวนเขาไปสวรรค์ เราก็ต้องชวนเขามาวัด นี่เขาชวนเราออกไปข้างนอก ให้เขาฉุดเราลงคลองนี่ เมื่อตอนสมัยยายอยู่วัดปากน้ำ ยายก็ต้องไปกินข้าวบ้านโน้นบ้านนี้ หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านเตือนยายว่า ?ลูกจันทร์ กินข้าวพ่อคนเดียว เป็นหนี้บุญคุณพ่อคนเดียวไม่พอหรือ…

คนส่วนมากไม่รู้จักยาย ยายเป็นคนที่ไม่น้อยใจอะไรเลย ยายสอนตัวเองตลอดเวลาว่า ตัวเราเองจะโง่ หรือฉลาด ไม่รู้หนังสือ จะยากดีมีจนอะไร ก็ช่างมันเถิด ในเมื่อเราเกิดมาแล้ว คิดแต่ว่า…

เวลาทำอะไรพลาด อย่าคิดนำไปก่อน เพราะว่าเมื่อคิดนำไปแล้ว มารจะเข้าแทรกผังให้เราคิดได้เป็นเรื่องเป็นราวทันที ยิ่งคิด ยิ่งมีผลเสียแก่ตัวเราเอง พยายามทำใจให้อยู่ที่ศูนย์กลางกายไปเรื่อย ๆ จะดีกว่า เพราะปกติ…

ยายต้องเอาชีวิตเข้าแลกกับการสร้างศูนย์พุทธจักรฯ กว่าจะสร้างเสร็จ พอเกือบเสร็จยายก็ล้มเจ็บ เจ็บคราวนี้แทบเอาชีวิตไม่รอด ยายต้องเอาตัวเองเหมือนกับจุ่มอยู่ในบุญตลอด เวลา ถึงรอดได้ ถ้าเป็นผู้เฒ่าคนอื่น คงเป็นขี้เถ้าไปแล้ว ตอนนี้ยายก็หายแล้ว…

พอยายมาอยู่ที่ศูนย์พุทธจักรฯ ยายมุ่งหวังอย่างเดียวคือ ให้เป็นที่สะอาดบริสุทธิ์ เป็นแหล่งบุญกุศล ให้ทุกคนได้ปฏิบัติธรรม ได้มีความบริสุทธิ์ติดตัวไปมาก ๆ